d’Ouwe Hoeve, terug in de tijd op een smaakvolle manier
Als er nu één iets is wat we ondertussen met Trade Euro hebben geleerd, is dat de Belgische culinaire wereld heel wat meer in haar mars heeft dan de restaurants die wij frequenteerden. Feit, we waren niet echt haute-cuisine liefhebbers maar misschien waren we net te lang blijven steken in het verhaal van ne-grote-met-mayonaise-om-mee-te-pakken. (waarmee we natuurlijk geen afbreuk doen aan de frituren in ons land, ze maken deel uit van ons patrimonium) Dit keer bracht onze favoriete, digitale munt ons naar Deurle, waar de deuren van d’Ouwe Hoeve voor ons werden geopend.
Deurle, deelgemeente van Sint-Martens-Latem of beter deeldorp, is een plaats van de soort waar je eigenlijk los voorbij rijdt. Het is piepklein en rond het tijdstip dat de school sluit, staat de Dorpsstraat potdicht. Die Dorpsstraat, de centrale as van het dorp, is op zich eigenlijk al een bezienswaardigheid. Het lijkt er vaak op dat de tijd hier stil bleef staan, een strook traditionele kasseien waar je probleemloos boer Charel met paard en kar voorbij zou zien komen. Het is die strook kobbelstenen die ons bijna naadloos naar de ingang van d’Ouwe Hoeve brengen.
We hadden voor het eerst last van drempelvrees
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: was het niet van Trade Euro geweest, hadden we nooit een voet in d’Ouwe Hoeve gezet. ‘Te chique’, ‘veel te klassevol voor ons’ of zelfs ‘we zijn niet beschaafd genoeg om daar te gaan eten’? Het zijn slechts een paar van de dingen die ons te binnen schoten wanneer we er aan de voordeur stonden. Je moet het dan ook durven toegeven: het is een klassevolle zaak. Een oude hoeve (what’s in a name) die erg smaakvol, een toets traditioneel met een snuifje modern landelijk, werd omgetoverd tot een restaurant waar smaakpapillen maximaal gestimuleerd moeten worden.
Het ongemakkelijke gevoel van ‘zijn we hier wel op onze plaats’ verdwijnt al snel wanneer we op een erg joviale manier naar tafel worden gebracht en op die manier aan de indrukwekkende wijncollectie passeren. JA WE ZIJN HIER OP ONZE PLAATS (bewust in hoofdletters geschreven) want mijn god hier weten ze hoe ze een liefhebber van het betere druivennat kunnen prikkelen. De menukaart is bescheiden maar meteen ook compleet en de keuze van gin-tonics maakt het geheel eigenlijk af.
Bestellen dus en we laten ons volledig gaan en lopen de verschillende culinaire rubrieken af. Het was voor ons een beetje blind schieten uiteindelijk want als gastronomische oermensen klonken veel van de te lezen termen als Mandarijns uit de mond van een ladderzatte Rus. Wat blijkt: blind schieten leverde een schot in de roos want wat was dit een smaakexplosie in de mond! Wat oorspronkelijk iets moest worden ‘in de rapte want waarschijnlijk ons ding niet’, draaide al snel uit tot enkele uren waar we alle echelons van de menukaart hebben geprobeerd.
Betalen? Dat kon er met de glimlach en met Trade Euro want d’Ouwe Hoeve aanvaard (op weekdagen) tot 250 Trade Euro’s per tafel.
Reseveren doe je online en zonder gerommel via hun website: klik.