Edge of extinction is realistischer dan we eigenlijk zouden willen
Niets beter dan een stevige apocalyptische film om een gezellige avond af te sluiten. De recepten, hoewel gekend, kunnen vaak voor erg aangename verrassingen zorgen. Met Edge of extinction hebben we zo een parel geserveerd gekregen. Een budget waarmee je Steven Spielberg waarschijnlijk niet eens een dag kan betalen, acteurs die nog nooit op stevige affiches stonden en een decor dat ze misschien niets eens hebben moeten betalen. Toch houdt de (misschien net iets te lange) prent je aan je zetel gekluisterd.
Het is van dat: WW3 vond plaats en de wereld zoals we die kennen is finaal naar de kl**en. 15 jaar na de uitbraak van het vernietigende conflict is het voor de weinige overlevers een kwestie van voedsel te vinden, zonder zelf het voedsel te worden. Een kerel die al jaren alleen leeft (en waarvan we de naam niet weten) wordt plots geconfronteerd met andere overlevers en met een groep kannibalen.
Ben je er wel klaar voor?
De verhaallijn is inderdaad zo mager en wie enkel de beschrijving leest zal nogal snel geneigd om de titel over te slaan en door te spoelen naar iets anders. Toch is dit het soort film dat, buiten alle verwachtingen om, je mee weet te zuigen in het verhaal. Het is een brute prent, het geweld is overal aanwezig maar het krijgt nooit Hollywoodiaanse proporties. Wie kijkt naar Amerikaanse einde-der-tijden films wordt vaak getrakteerd op een visueel spektakel maar de link met de realiteit is dan ook meestal compleet zoek. In Edge of extinction krijg je het gevoel dat dit ook in real life op ieder moment kan gaan gebeuren. De kijker wordt er ook getrakteerd op een ongelooflijke dosis nuchterheid: wie niet voorbereid is kan de apocalypse onmogelijk overleven. Zijn het geen bommen of kogels die je neerhalen, dan zijn het andere mensen.
Edge of extinction is een post-apocalyptische film die je als liefhebber eigenlijk moet hebben gezien. Zelfs die-hard urbexers gaan hier met volle teugen van kunnen genieten want de film werd op enkele bekende urbex spots gedraaid. Feit, hij kon ook 20 minuten minder lang hebben geduurd maar dat mag de pret niet drukken. Na de aftiteling blijft iedereen achter met 1 en dezelfde vraag: ben ik er wel klaar voor?
