Poterie Dubois, waar een bijzonder verhaal al jaar en dag de toon bepaalt

Een sterk spookverhaal? Ze zijn niet echt moeilijk te vinden. Zowat iedere familie, ieder gehucht en iedere straat heeft wel ergens een story waarbij het paranormale nooit ver weg is. Meestal is het ook niet meer dan dat: een verhaal. Een legende die van generatie op generatie over is gegaan en die nog steeds voor het nodige vertier zorgt, thuis voor de brandende haard of aan de toog op café. Heel erg soms krijg je een verhaal van een ander kaliber geserveerd. Het soort verhalen die een daadwerkelijke impact hebben op de mensen en hun manier van doen. In Bouffioulx maakten we kennis met zo een verhaal en we zochten er meteen een antwoord op 1 belangrijke vraag. Spookt het in Poterie Dubois?

We walsen even terug in de tijd, meer bepaalde naar het Farciennes van de 17de eeuw. Een steenrijke familie, die er fortuin vergaarde met de productie en verkoop van potten en andere klei-gerelateerde producten, laat een riant kasteel bouwen. In de 19de eeuw verandert het kasteel verschillende keren van eigenaar, waaronder zelfs een familie met Roemeense zigeunerroots. In de 20ste eeuw raakt het kasteel in verval en koopt de gemeente het domein over. Het wordt interessant eind 18de eeuw, wanneer er tijdens bouwwerken op het domein 5 graftombes tevoorschijn komen. Die tombes stonden op geen enkel document vermeld en dus was de nieuwsgierigheid van de arbeiders erg groot. Ze openden de kisten, zagen er stoffelijke resten van een gezin met 1 macaber detail: ze hadden allemaal een houten spies in hun borst. Dat dit een oude traditie was in het zigeunermilieu wisten ze natuurlijk niet. Voor hen was het dan ook duidelijk: dit waren vampiers! In geen tijd werd het nieuws verspreid en geloofde iedereen in de erg brede regio dat het kasteel van Farciennes een poort naar de hel was. 

Onzin of niet, ze nemen er geen enkel risico

We keren terug naar onze tijd, enkele kilometers verder in Bouffioulx. Met Poterie Dubois heeft de gemeente meteen ook de oudste nog werkende pottenbakkerij van de streek. De poterie had, jawel jullie voelen hem al aankomen, nauwe banden met de rijke familie uit Farciennes en leverde in lang vervlogen tijden heel wat diensten aan die familie. Het kan in deze moderne tijden erg banaal lijken, maar sinds het opgraven van de lichamen raakte men ervan overtuigd dat de geesten zich zouden huisvesten in de dichtsbijzijnde plaats waar ze connectie mee konden maken. In dit geval was het dus de poterie. De oven die voor het afbakken werd gebruikt, werd in de volksmond op die manier de nieuwe verblijfplaats van spoken en allerlei ander paranormaal tuig. 

We kunnen dit, als moderne en alwetende mensen, natuurlijk gaan afwimpelen als pure folklore maar dan wel eentje met een bijzondere kant. De toegang tot de oven, een indrukwekkende houten deur, wordt steevast met een al even indrukwekkende constructie afgesloten. Bescherming tegen dieven? Zelfs een idioot kan de grote stang uit haar hengsels heffen dus echt effectief tegen grijpgrage handjes is het allemaal niet. Neen, het lijkt erg op een constructie om te vermijden dat iets uit die oven kan kruipen, een denkpiste die al snel bevestigd wordt door de dame des huizes. “Ik vertrouw het daar niet, meer dan eens voelde ik me bekeken of hoorde ik er stemmen. Het is er gewoon niet aangenaam vertoeven dus ik neem geen risico’s”. 

Het spookt er niet, of toch wel?

Meer dan voldoende redenen dus om er ons een nacht te laten opsluiten. Voorzien van alle mogelijke metertjes en toestellen spenderen we er uren aan een stuk. EMF-metingen leveren niets op, een lasergrid die we er opstellen beweegt niet en ook UV biedt geen antwoorden. Toch ervaren we ook dezelfde vibe waar de zaakvoerster over sprak. Op verschillende momenten horen we geroezemoes en meer dan eens merken we een onverklaarbare schaduw op. Onze metertjes geven dan weer geen kik. Hebben we hier te maken met een paranormaal verschijnsel dat ons allen te slim af is of gaat het hier louter om ons brein dat een loopje met de realiteit neemt? We kunnen dat laatste niet zomaar negeren. Voor we ons lieten opsluiten werden we overdonderd met geniale verhalen over vampieren en spoken, maakten we kennis met een bijzonder afgesloten deur en kregen we ook nog getuigenissen geserveerd. Onze hersenen draaien overuren en in de donkere ruimte proberen ze de zaak dan ook te gaan verklaren. Vreemde verschijnselen zijn dan ook niet echt uitzonderlijk, al blijft het slechts een fragment van onze fantasie. 

Spookt het in de pottenbakkerij? Onze vaststellingen spreken het duidelijk tegen al is ons buikgevoel het er niet helemaal mee eens. Soms zijn verhalen zo goed dat we ze voor waar aannemen, al is niet ieder sterk verhaal per definitie fout. 

Voor wie het zelf allemaal wil gaan bekijken: de Poterie Dubois kan worden bezocht. Jezelf laten opsluiten in de oven zal dan misschien weer niet lukken maar je kunt de plaats wel gaan bezichtigen. Meer info is terug te vinden op hun website. (klik)