Chillen aan het geheime blauwe meer van Gwynedd

Vakantieperiodes zijn steevast de momenten waarop het internet gebombardeerd wordt met foto’s en selfies van mensen naast het zwembad. Erg leuk en fijn maar uitzonderlijk zijn ze niet meer te noemen. Ook de drukte die heerst rond en in de zwembaden kan erg vaak overheersend worden. Wie een unieke, overweldigende en bijna geheime zwemervaring wil genieten trekt zijn wandelschoenen aan en gaat richting Gwynedd. 

Het kleine plaatsje, midden in het Snowdonia National Park in Wales, was vroeger de thuisstad van een bloeiende steengroeve. In 1867 geopend, bood de groeve werk aan de inwoners van het kleine dorp. Toen de groeve niet meer rendabel was, volgde een even waanzinnig als nutteloos idee. De groeve werd volgepompt met water om er een hydrocentrale van te maken. Erg snel werd duidelijk dat het plan ten dode was opgeschreven maar ondertussen stond de groeve wel onder water. 

De jaren gingen voorbij en de groeve bleef onaangeroerd liggen en werd bijna vergeten, totdat enkele lokale jongeren er gingen wandelen. Ze troffen er een volledig geïsoleerd zwembad aan met een prachtig, blauw water. Het nieuws verspreidde zich snel en het geheime, blauwe meer van Gwynedd werd een hotspot voor mensen die wilden genieten zonder de stress van een overbevolkt zwembad. Het fantastische natuurlijke decor was een kosteloze plus.

De mens, het vuilste aller zoogdieren

Helaas zijn mensen ook maar dat, mensen en de laatste jaren werd het geheime zwembad (enkel toegankelijk via een tunnel) herleid tot een stortplaats. Iedereen die er ging picknicken of zwemmen, liet er zijn afval achter. De eigenaar van het terrein liet al die tijd de zwemmers met rust maar besloot een einde te maken aan de vervuiling. Het domein werd opgeruimd en de tunnel werd door middel van een bulldozer dichtgemaakt. Een kleine en custom-made gedenksteen is het enige wat nog overblijft van wat ooit de toegang was. 

Liefhebbers van het meer intense werk kunnen wel nog steeds genieten van deze uithoek van Wales. Na een stevige wandeling (met enkele flinke kuitenbijters) kun je klimmen tot aan de bovenrand van de groeve. Van op die plaats kun je met een touw (of met heel veel geluk) naar beneden klauteren. Rekening houden met de grillen van moeder natuur is geen overbodige luxe. Regen is niet echt een uitzondering in die regio en de stenen kunnen erg glibberig zijn. 

GPS coördinaten zijn hier terug te vinden: klik
Meer fotos zijn terug te vinden op onze facebook pagina: klik