“Het maakt niet uit of een legende waar is of niet, zolang het de nieuwsgierigheid maar prikkelt”. In onze moderne maatschappij worden we meer en meer geconfronteerd met de sensatie-ziekheid van de mens, waar inhoud niet meer van belang is, maar het idee van een inhoud wel. We lezen een titel, we zien een foto en we hebben er dus een mening over. Wat er net geschreven staat, is van minder belang, een eigenschap die door heel wat marketeers maar al te graag wordt uitgespeeld.

Het maakt niet uit of een legende waar is of niet, zolang het de nieuwsgierigheid maar prikkelt

Dit gegeven is niet nieuw, het bestaat al eeuwen, enkel het aanbod is gigantisch toegenomen. Een knap staaltje van legende-marketing is die van de ‘Ballard Sea Serpent’, een verhaal dat ons terugbrengt naar het jaar 1906.

Ballard, een (toen) kleine gemeente aan de baai van Seattle – Washington, wilde wat doen aan de dramatische economische cijfers. Gebukt onder een weinig interessant imago, bleven zowel ondernemingen als toeristen weg uit de streek. Verschillende pogingen om Ballard als badplaats op de kaart te zetten, faalden grandioos. Niemand zat te wachten op een plaats, bij het water, met stranden die enkel uit steen bestonden.

ballard-sea-serpent
Ballard Sea Serpent, niets meer dan een stuk hout.

Met bombastische krantenkoppen kwam een einde aan deze periode van absolute nutteloosheid. Enkele wandelaars troffen er, op een grauwe morgen, een gigantische aangespoelde zeeslang aan. Vervaarlijke tanden, een vorm die zo uit een horrorfilm leek weggelopen te zijn, een beest dat geen gelijke kende. De legende van de “Ballard Sea Serpent” was geboren. Van over het gehele land kwamen hordes kijklustigen naar Ballard, om er naar de restanten van het monster te komen kijken. De economie kende een boom en de vergeten plaats werd plots interessant voor projectontwikkelaars. Tot op heden is Ballard nog steeds gekend als de enige plaats ter wereld waar ze de Sea Serpent hebben gevonden en het wordt er dan ook maar al te graag als troef uitgespeeld.

Wie vandaag naar de beroemde foto’s kijkt, ziet nagenoeg meteen dat het hier niet gaan om de overblijfselen van een slang, maar eerder een stuk drijfhout, waar iemand tanden en ogen heeft opgekleefd. De theorie achter deze legende is dan ook dat het een plan van de gemeente zelf was, met als doel de mensen naar ginder te krijgen. De realiteit is echter dat niemand er wakker van schijnt te liggen, want nog steeds trekken jaarlijks miljoenen mensen in die richting, om er kennis te maken met de Sea Serpent. De feiten achter de legende waren zodanig ontnuchterend, dat de bevolking er liever voor koos om de fantasie te volgen.

“Waar rook is, is vuur’ beweert men vaak. Wie zich verdiept in de wereld van legendes, weet als geen ander dat die bewering niet altijd klopt. Waar rook is, is er meestal ook maar dat .. rook.