Boetes zijn niet half zo efficiënt als een paar spoken

Indonesië kampt, net zoals de rest van de wereld, met de dreiging van het coronavirus. Op het moment dat we deze blog schrijven, telt het land net geen 800 dodelijke slachtoffers en blijft het aantal besmettingen steken rond de 7000. Officieel gebruikt het land geen harde lockdown maar roept het haar burgers op, zonder verplichting, zoveel mogelijk thuis te blijven. De oproep valt niet in dovemansoren want de Indonesische cijfers zijn allesbehalve slecht te noemen, in vergelijking met heel wat Europese landen. Is de Indonesische bevolking dan zo gedisciplineerd of zijn wij zo ongehoorzaam? Het geheim van het succes moet niet binnen de wetenschap maar eerder bij het bijgeloof gezocht worden. De lokale overheden krijgen er de steun van .. geesten.

Geesten ,spoken en monsters blijken in Indonesië alvast heel wat efficiënter te zijn dan boetes, hardhandige politie interventies of de inzet van het leger. In kleine gemeenschappen, waar de leefomstandigheden sowieso al niet echt optimaal zijn, beschikken mensen niet over sociale media, computers of internet in het algemeen. Het is dan ook compleet nutteloos om online campagnes te lanceren en mensen te straffen wanneer ze de maatregelen niet volgen, ze hebben immers geen toegang tot die info.

Het coronaleger: de Pocong

In samenwerking met de lokale gouverneurs besloot de regering dan ook gebruik te maken van vrijwilligers, die zich iedere avond als geest (of spook, afhankelijk van de interpretatie) verkleden. Gekend als ‘Pocong’ dwalen ze door de donkere straten en steegjes en iedereen die op dat ogenblik nog buiten is, wordt de stuipen op het lijf gejaagd. De (bij)gelovige bevolking vreest de geesten van het verleden meer dan financiële represailles door de overheid, waardoor ze gewoon in hun eigen woning blijven. Op die manier onderwerpt de Indonesische bevolking zich aan een auto-lockdown en slagen ze er bijzonder goed in de pandemie onder controle te houden. Recentelijk bezocht een groep journalisten van Reuters het dorpje Kepuh en zag er 2 van die spoken in actie. De straten waren leeg en van stormlopen op het lokale ziekenhuis was er geen sprake. 

Ook met de hardnekkige weerstand weet met raad

Toch zijn er ook daar mensen die hardleers zijn. Of ze twijfelen aan de impact van het virus, of ze zijn rebels of ze hebben één of andere reden waarom ze ronduit weigeren binnen te blijven. Enkelingen gaan zelfs bewust, als teken van verzet, ‘s nachts de straat op om toch maar te bewijzen dat ze sterker zijn dan dat. De gouverneur van de Sragen provincie, een regio die bijzonder hard werd getroffen door het virus in vergelijking met de rest van het land, legde wel specifieke maatregelen op. Zij die weigerden binnen te blijven werden, onder begeleiding, naar een plaats gebracht waar het volgens het lokale geloof spookte. De overtreders werden verplicht er de nacht door te brengen, waardoor ze zouden worden geconfronteerd met de geesten van het verleden. Ze moeten er blijven totdat de gouverneur heeft beslist dat ze de les hebben begrepen. Het is een maatregel die zijn effect niet heeft gemist. Tot op heden werden slechts 5 overtreders betrapt en blijft de rest van de bevolking gewoon thuis.