Zombieland: Double Tap – geen verhaallijn maar heel veel zombies!

Nadat The Walking Dead de wereld van de zombies terug op de kaart had gezet, werd het voor veel mensen meteen duidelijk dat ook de lat gigantisch hoog lag. Wie als regisseur of uitgever nog wilde scoren in het segment van de ondoden, moest uit het goede hout gesneden zijn. Velen faalden maar Zombieland was schot in de roos. De droge humor, gecombineerd met de nodige oneliners kon heel wat mensen bekoren. Met Zombieland: Double Tap pikken ze de draad 10 jaar later opnieuw op. 

Net zoals in de eerste film uit 2009, hoef je bij Zombieland: Double Tap niet meteen rekenen op een strak en diepgaand verhaal. Er zijn zombies en Columbus, Tallahassee, Wichita en Little Rock proberen er zoveel mogelijk neer te halen. In dit tweede luik gaan de bedenkers nog iets verder en komt het 4-tal terecht in een hippie-commune en razen ze zelfs voorbij Graceland (glitterkostuums inclusief).

Hou chips, nootjes en drankjes bij de hand

Er is vuur,  er zijn ontploffingen, ze maken gebruik van machetes en er zijn kogels in overvloed. Jawel, alles uit de meest basic actiefilm van de gouden jaren 80 is aanwezig en het geheel wordt overgoten met zombies. Wie op zoek is naar intriges en plotwendingen gaat met Double Tap alvast zijn of haar pap niet kunnen koelen. Toch is het het soort film waarvoor je met veel plezier blijft zitten, salontafel gedecoreerd met de nodige snacks en drinks. Het zombie festival gaat geen seconde vervelen om 1 cruciale en misschien zelfs banale reden: we dromen er stiekem allemaal van om het einde van de wereld op die manier mee te maken! Als een absolute macho met een knoert van een shotgun aan je heup door verlaten straten wandelen of vrij je gang kunnen gaan met het bedenken van de meest absurde wapens? Het is in Zombieland de normaalste zaak van de wereld. 

Wie beweerde ooit dat de zombie apocalypse een slechte zaak was?