10 redenen waarom je de zombie apocalypse niet gaat overleven

Ooit worden we geconfronteerd met een zombie apocalypse, een uitbraak van ondoden die ieder levend wezen zullen opjagen tot we volledig zijn uitgeroeid. Of toch, dat hopen we stiekem want het zou natuurlijk wel heel erg cool zijn. De realiteit is dat we naar alle waarschijnlijkheid ten onder zullen gaan OF aan een enorme, nucleaire oorlog OF aan een natuurlijke ramp die zijn gelijke niet kent. Erg realistische scenario’s, waar we toch ergens hopen dat de zombies het zullen halen. Ongeacht wat de reden van onze teloorgang zal zijn, de kans is erg aannemelijk dat je zal sterven. Wanneer de maatschappij compleet naar de vaantjes is, zullen enkel diegenen overleven die klaar zijn en dat .. ben jij helemaal niet.

Je bent niet fit genoeg, dus je sterft

We gaan er allemaal van uit dat de ondoden trage wezens zullen zijn, die doorheen verlaten straten slenteren. Wat als die dingen nu eens kunnen lopen? Wat als topsporters plots stukken vlees van je lijf willen scheuren? Kunnen lopen is een vereiste, wil je overleven in een wereld die er eigenlijk geen meer is. Ook wat kracht kweken kan van toepassing zijn, wil je ooit op een muur willen kruipen om te overleven of wanneer je met een survival loadout kilometers door de bergen moet trekken. Je hoeft geen olympisch talent te worden en een knap lichaam is al helemaal nutteloos, gewoon fit genoeg zijn om te overleven is de boodschap.

Je kunt niet vechten, dus je sterft

‘Kunnen vechten’ beslaat meer dan alleen maar iemand wat lappen rond de oren geven. Het spreekt ook niet eens over een café-gevecht of een (nu erg hippe) social-media-battle. Neen, kunnen vechten spreekt over genoeg vaardigheden hebben om in geval van conflict, het nodige te kunnen doen om te ontsnappen. Je staat voor een horde zombies en je kan er eentje omver knallen met een schitterende kumite! Proficiat, alleen zullen de overige zombies je niet meteen met punten belonen. Ook wanneer er geen zombies zijn, is het kunnen vechten van cruciaal belang om je aan een conflict te kunnen onttrekken. De echte winnaar is degene die overleeft, niet degene die het meeste Bruce Lee Moves tevoorschijn kan toveren. Ooit al eens Krav Maga overwogen?

Je let niet op, dus je sterft

‘Situational Awareness’ is de elitaire manier om je aandacht te gaan omschrijven. Vaak zijn we zodanig bezig met hetgeen voor ons ligt (kuck *smartphone* kuch) dat we geen oog hebben voor het gevaar rondom. In een apocalyptische wereld heb je een gevarenzone van 360°, waar alles een potentiële dood kan betekenen. Enkel in de films krijg je aanval na aanval te verwerken, in de realiteit komen die aanvallen meestal ineens. Situational Awareness is niet iets wat je van vandaag op morgen kan hebben. Het aanleren hiervan vergt vaak maanden om niet te zeggen jaren en het blijft een permanent proces van leren. 

Je hebt geen wapen of je kunt het niet gebruiken, dus je sterft

Vechten met je blote handen heeft iets ruws, iets mannelijks en je kunt er vanzelfsprekend soms zelfs indruk mee maken op de dames. Alleen sloopt een vechtpartij ook erg snel je vuisten, waardoor ze onbruikbaar worden. (of waardoor je ontstekingen krijgt, die je op een desolate plaats niet kunt verzorgen) Een wapen kan je beste bondgenoot worden, alleen bestaat de kans dat je er absoluut niet mee kan werken. Een sessie Youtube-filmpjes kijken gaat je vaardigheden met een mes niet meteen aanscherpen en met een AK47 rondhuppelen terwijl je nog nooit een doel hebt geraakt? Wanneer je een wapen in handen hebt dat je niet beheerst, zal een tegenstander je dit afhandig maken en het tegen je gaan gebruiken. Zombieschedels tot pulp slaan met een baseball-bat? Goed idee, hield je rekening met de vermoeidheid van je armen? 

Je kunt geen vuur maken, dus je sterft

Het was voor de mensheid een enorme, evolutionaire sprong voorwaarts toen men er voor het eerst in slaagde vuur te maken. Een paar duizend jaar later keren we, stap per stap, terug naar diezelfde oertijd want heel wat mensen slagen er niet meer in om (zonder hulpmiddelen) vuur te maken. Een aansteker ga je niet altijd bij de hand hebben dus wat dan? Je kunt kiezen tussen sterven van de kou of sterven van de honger. Ah, er bestaat natuurlijk ook de kans dat je sterft van een besmetting nadat je rauw voedsel at. 

Je weet niet hoe je moet schuilen, dus je sterft

Het zoeken of het maken van een schuilplaats heeft heel weinig te zien met de fantastische verhalen van Robinson Crusoe. Wie wil overleven in een vijandige omgeving moet zich verplaatsen. Een schuilplaats zorgt ervoor dat je (what’s in a word) kan schuilen voor regen of slecht weer en het zorgt er ook voor dat je je kan gaan verbergen voor eventueel gevaar. 

Je weet niet hoe belangrijk water is, dus je sterft

Onderzoek heeft aangetoond dat een mens best wel lang zonder voedsel kan overleven (alleen zwak je dan af) zolang er water is. Het menselijk lichaam zou zich compleet uitschakelen na maximum 3 dagen zonder water. Water is dus belangrijk en het is al even belangrijk te weten waar je het kan vinden. Wanneer iedere supermarkt leeggeplunderd is, kun je niet even snel naar de muur voor een flesje Spa. In de natuur is water overal, je moet alleen weten waar je moet zoeken. Oh, je gaat gewoon even drinken van de beek? Als je niet uitdroogt door een aanval van monster diarree, dan bestaat de kans dat het water vergiftigd werd. 

Je weet niet hoe je EHBO moet toepassen, dus je sterft

In onze comfortabele wereld lijkt het een banaal iets: een snijwonde. In een wereld in verval kan een snijwonde je lichaam compleet slopen. Infecties, irritaties of zelfs bloedingen die je niet kan stoppen gaan uiteindelijk allemaal erg onaangename en fatale gevolgen hebben. Een oppervlakkige snijwonde kun je met een eenvoudige pleister behandelen maar wat met diepere wonden? Wat bij een hartstilstand of een gebroken been? Trouwens, als je niet sterft aan de gevolgen van je infectie, zul je zonder twijfel een bloedspoor achterlaten waardoor die zombies je binnen de kortste keren vinden.

Je weet niet hoe je moet jagen of vissen, dus je sterft

Een stelling waarbij vegetariërs en veganisten prompt op de barricades springen. Helaas is de realiteit van die aard dat het afsnijden van een voedselketen een manier is om de vijand te verslaan. Tijdens de oorlog in Vietnam gebruikten de Amerikanen veelvuldig die techniek: zorg ervoor dat alle groene gewassen giftig worden, waardoor de vijand zal sterven door kogels of door uithongering. Wat als alle gewassen oneetbaar zijn geworden door een nucleaire aanval of een nieuwe Tsjernobyl-ramp? Wanneer je niet weet hoe en op wat je moet jagen, wanneer je niet weet hoe je je prooi moet klaarmaken, dan zijn je kansen om een zombie apocalypse te overleven onbestaande.

Je weet niet hoe je gewassen moet kweken, dus je sterft

Tegen alle verwachtingen in heb je de eerste weken en zelfs maanden van de zombie apocalypse overleefd. Wat nu? Op lange termijn kun je niet anders dan ervoor te zorgen dat je voedseltoevoer zich normaliseert en stabiliseert. Het kweken van je eigen gewassen is hiervoor broodnodig. Om op dieren te jagen moeten er natuurlijk nog dieren zijn, dus dat is geen zekerheid. Het beheren van je eigen gewassen geeft je altijd de mogelijkheid een maaltijd tevoorschijn te toveren.

Wat kunnen we hieruit concluderen?

We zijn als maatschappij dusdanig ingesteld op het verwerven van comfort en het gebruik van datzelfde comfort, dat we vaak niet eens meer weten hoe het zonder zou moeten. Deze 10-puntenlijst lijkt misschien wel absurd maar kijk gewoon even hoe het land reageerde toen één van de grootste internetproviders een dag lang buiten dienst was? Het regende klachten van pure wanhoop wanneer Netflix het niet meer deed en dan durf ik er niet eens aan denken wat er zou gebeuren moest er gedurende 1 dag geen elektriciteit meer zijn. We weten niet meer hoe te functioneren wanneer dat verworven comfort weg valt, dus stel ik me dan ook de vraag wat er zou gebeuren wanneer er helemaal niets meer is?