‘Urban Legends’, het is een onderwerp genre ‘dertien in een dozijn’. Iedere straathoek heeft wel een eigen legende, de één al spectaculairder dan de andere. Als volwassene zijn we natuurlijk nuchter genoeg om de onzin uit de tsunami aan info te gaan filteren, maar soms worden we verrast door legendes die best wel sterk in elkaar steken. Als volwassene ga je dan twijfelen: zou het nu toch echt zijn? Maar als volwassenen soms al gaan twijfelen, hoe reageren kinderen daar dan op? Die reacties zijn vaak realistischer dan de legende zelf.
Misschien eerst even het woordenboek erbij halen, want er bestaat nogal wat verwarring over de term ‘urban legend’. Op zich heeft die urban niet echt te maken met het feit dat een verhaal zich in een stad afspeelt. Je hebt evenveel urban legends die zich situeren in de bossen of te midden de bergen. Neen, Urban Legends zijn fantastische verhalen uit moderne tijden. Verhalen met taxi’s, smartphones, jeansbroeken en universiteiten en niet zozeer met paarden, ridders en karren. De afgelopen jaren stak ook een nieuwe vorm van urban legends de kop op, namelijk de digitale.
De angst voor wat eventueel zou kunnen gebeuren, drijft jongeren tot de meest radicale beslissingen, beslissingen die vaak onomkeerbaar zijn.
Blue Whale, Slenderman, Momo, … het zijn slechts enkele van de talrijke voorbeelden van legendes die via het net in leven worden gehouden. Wie zich wat verdiept in de materie zal al snel een rode draad doorheen al die verhalen vinden. Ze hebben allemaal 1 doel, mensen schrik aanjagen en het geheel zo tastbaar mogelijk maken. Wie een spookverhaal vertelt met hoofdloze ruiters en ridders in kastelen, gaat niet echt indruk maken. Wie een verhaal vertelt met emails, computers, smartphones en Whatsapp maakt het al heel wat realistischer en vooral herkenbaar. Als volwassene weten we (soms met twijfel) dat er heus geen monster je via je telefoon gaat vermoorden maar voor kinderen ligt de realiteit meestal wat gevoeliger.
Hun notie van goed of slecht, van vals of echt is meestal nog niet verfijnd, waardoor ze fictie en realiteit door elkaar halen. Een gezonde dosis fantasie is op zich een goed iets, ware het niet dat het aspect “angst”, van die urban legends, hier een grote rol gaat spelen. Valse verhalen krijgen op die manier echte gevolgen, gevolgen die niet altijd even aangenaam zijn. Slenderman lag aan de basis van een gruwelijke moord in de VS, de Momo challenge (die trouwens ook in België nog steeds actief wordt verspreid) eiste in Colombia al 2 slachtoffers en de absolute koploper – de Blue Whale Challenge – wordt in Rusland gelinkt aan meer dan 130 zelfmoorden. De angst voor wat eventueel zou kunnen gebeuren, drijft jongeren tot de meest radicale beslissingen, beslissingen die vaak onomkeerbaar zijn.
Hoe ga je hiermee om? Waar komen die urban legends vandaan en wat ligt aan de bron van die verhalen? Hoe zoek je ze, hoe kun je ze vinden en vooral .. hoe kun je ze gaan herkennen?
Vragen die de mensen van Social Lemon proberen te beantwoorden in hun nieuwe opleiding ‘Urban Legends, valse verhalen met echte gevolgen’. Een reis doorheen de wereld van urban legends, de geschiedenis en het heden. Heb je kinderen, dan kan de opleiding je helpen in het werken rond het thema zonder dat ze zich pijn gaan doen. Heb je geen kinderen, dan is het een aparte blik op een vergeten stuk subcultuur.
Meer info is terug te vinden op de website van Social Lemon (klik).
Comments are closed.