Stinkend rijk dankzij de Ggool

Voor wie wat thuis is in de wereld van cryptomunten is de term ‘shitcoin’ geen onbekend gegeven. Een shitcoin, een strontmunt dus (pardon my French) is een absoluut waardeloze munt, die je enkel maar geld kan doen verliezen. Minder leuk dus als je als een complete nieuweling je spaarcenten in rook ziet opgaan maar het kan ook anders. In Zuid-Korea dokterde een universiteitsprof zijn eigen Shitcoin uit, eentje waarmee je wel geld kunt gaan verdienen. Hoe meer je richting toilet trekt, hoe rijker je wordt. 

ggool-1
Shitcoins zorgen vaak voor traantjes bij onervaren beleggers

De Ggool, zoals de cryptomunt heet, zag al in 2015 het daglicht. De Zuid-Koreaanse Cho Jae-Weon, professor aan de UNIST universiteit, zocht naar een manier om op een eenvoudige manier energie op te wekken. De meest voor de hand liggende piste was methaangas, een gas afkomstig van uitwerpselen dat op een relatief eenvoudige manier kan worden omgezet in elektriciteit. Heel wat minder eenvoudiger was het om dat in grote volumes te kunnen cultiveren, tot de professor voorbij een toilet kwam. 

Poepen voor de toekomst

ggool-2
Van het toilet naar je bankrekening dankzij deze professor

“Everybody poops” was het credo en die man had eigenlijk geen ongelijk. Het is nu eenmaal even zeker als geboren worden en sterven: als mens moeten we dagelijks naar het toilet. Vertrekkende vanuit het idee dat we gemiddeld dagelijks 500 gram ontlasting produceren, berekende Cho dat de studenten op de unief de boel van elektriciteit kon voorzien door hun uitwerpselen te verzamelen. Om zijn rekensom kracht bij te zetten bouwde hij een experimentele studentenblok op de campus, die enkel energie kreeg uit de verzamelde ‘kaka’ van de studenten. Een succesverhaal want sedert de opening kon het blok volledig van het stroomnet worden losgekoppeld. 

Van kaka naar crypto?

ggool-3
Een complete webshop voor je poepgeld

Fijn verhaal natuurlijk maar wat is de link met cryptomunten dan uiteindelijk? Poepsimpel (pun absolutely intended)! Men vreesde er een beetje voor dat de studenten niet echt stonden te springen hun uitwerpselen te doneren en dus koppelde men er een vergoedingssysteem aan vast. Per keer dat iemand naar een energietoilet trok, kreeg hij of zij een Ggool (de cryptomunt) in retour. Die munt kon dan weer worden gebruikt voor het aankopen van een kopje koffie tot zelfs een complete outfit. Via een speciale website werden alle mogelijke producten aangeboden en in geen tijd sprongen ook lokale ondernemers op de kar. Ondertussen kunnen studenten met hun Ggool zowat alles kopen. 

Voor wie het weten wil: Ggool is een afgeleide van het Koreaanse woord ‘honing’. Het leek voor iedereen heel wat comfortabeler te spreken over de geproduceerde honing dan over een hoeveelheid kak.