Antoine Fonck, de eerste tegen wil en dank
Wanneer we spreken over oorlog, vooral over de Wereldoorlogen, dan spreken we meestal in 1 lijn ook over de bloederige tol die dergelijke conflicten eisen. Of het nu gaat om burgers of militairen, ieder leven dat wordt gelaten is er eentje teveel. Vooral de Eerste Wereldoorlog was een conflict dat niet alleen uitblonk in totale waanzin, ook het dodentol is bij de hoogste uit de moderne geschiedenis te rekenen. Naar schatting 15 miljoen mensen kwamen nooit meer terug, een schatting die in de beste gevallen niet eens de realiteit benadert. Ook in België werden we niet gespaard en bestond de kans dat je als soldaat je eerste en laatste passen in de loopgraven moest zetten. Het is, met dergelijke cijfers, ook een schijnbaar onbegonnen taak om een naam en een gezicht op de slachtoffers te kleven, laat staan dat we precieze tijdstippen kunnen achterhalen. Toch zijn er momenten die wel gekend zijn, zoals die waarop het allereerste Belgische slachtoffer viel.
1 geweerschot later zonk Belgie in de afgrond van de oorlog
Op 4 augustus 1914 wordt het 2de regiment lansiers opgetrommeld voor een verkenningsmissie langs de Belgisch-Duitse grens. Duitse troepen maken grote vorderingen en de vrees bestaat, nu België weigert hen vrije doorgang voor een aanval op Frankrijk te geven, dat het Keizerlijke leger ook ons land zal aanvallen. Antoine Fonck, soldaat te paard bij het 2de regiment gaat poolshoogte nemen nabij een brug in Thimister. Burgers hadden er in de bosrijke streek verdachte bewegingen gezien, meer dan voldoende om alert te zijn.
Wat Antoine op dat ogenblik nog niet wist, was dat hij oog in oog ging staan met de eerste Duitse soldaten die België waren binnengedrongen. Hij kruist hun pad, schoudert zijn geweer en slaagt erin 1 van hen neer te schieten. Op hun beurt slagen de Duitsers er dan weer in het paard van Antoine te doden. Voor Antoine wordt het al snel duidelijk dat het een ongelijke strijd is en hij neemt de vlucht. Tijdens zijn vlucht krijgt hij een kogel in de nek en zakt levenloos in elkaar.
Ook de Rijkswacht deelde in de klappen
Iets meer dan een uur later treffen 2 Rijkswachters (Gendarmes), Auguste Bouko en Jean-Pierre Thill, het lichaam van de overleden soldaat aan en slaan alarm. Ook zij werden belast met het observeren van de grens en met deze Duitse aanval werd het startsignaal van de Belgische betrokkenheid gegeven. Beide rijkswachters worden gespot door Duitse soldaten en worden ter plaatse neergeschoten.
Het vervolg kennen we allemaal. Europa daalde af in een bloederig conflict dat jaren bleef duren. Deze 3 mannen gaven, al dan niet bewust, hun leven in een poging de uitkomst van die dag te veranderen.
