Het Heidekasteel, van succes naar een autokerkhof

heidekasteel-3
God waakt, ook in kastelen

Je hebt zo van die iconen in de wereld van urbex, plaatsen waar zowat iedereen al eens is langs geweest en waar je stiekem graag nog eens naartoe gaat. Vaak is het de manier om een gebouw of een plaats gaandeweg te zien veranderen, of het nu door toedoen van de mens of de natuur is. Het Heidekasteel is zo een plaats, ooit het pronkstuk van een succesvol ingenieur maar nu weinig meer dan een gigantische afvalberg

heidekasteel-7
Bloemen voor de dame des huizes?

De geschiedenis van het Heidekasteel brengt ons terug tot de 19de eeuw. Een Brussels ingenieur wordt ingeschakeld om een overstromingsgebied (ook wel ‘broek’ genoemd) droog te leggen. Hij ziet kansen en koopt voor een prikje een riant stuk dorre grond, volgens velen totaal onbruikbaar maar met potentieel. Hij slaagt erin de grond vruchtbaar te maken en om zijn succes in de verf te zetten laat hij een kasteel in eclectische stijl bouwen. Eind 19de eeuw wordt het kasteel verkocht en wordt er een stoommolen in gebouwd. In 1960 gaat het kasteel opnieuw van de hand en de gronden werden het slachtoffer van de bouwwoede die er toen heerste. Het groene moest wijken voor nieuwe bouwgronden en gaandeweg werd het Heidekasteel omsloten door een residentiële wijk. 

Een warboel van formaat, niet noodzakelijk door vandalen

heidekasteel-1
Autowrakken bij de vleet

Voor het kasteel finaal werd verlaten deed het nog een tijdje dienst als garage, iets waar vandaag de dag nog steeds meer dan voldoende sporen van terug te vinden zijn. Niet alleen staat het terrein gevuld met karkassen van wagens allerlei, ook binnen in het kasteel kom je terecht in wat een eindeloze berg onderdelen lijkt te zijn. Heel even zou je kunnen denken dat dit het werk van vandalen is (en we moeten toegeven dat het deels wel zo zal zijn) al lijkt het er stevig op dat de laatste eigenaars van het Heidekasteel te kampen hadden met verzamelwoede

Wie er zelf heen wil zal niet al te veel moeite hebben met het vinden van de locatie noch van een ingang. Dit wordt vooral in weekends duidelijk wanneer het kasteel meer weg heeft van een pretpark voor Urbexers dan een daadwerkelijk stukje van ons erfgoed. 

Meer foto’s zijn terug te vinden op onze facebookpagina. (klik)