Depot Roux, ooit een belangrijke schakel voor het spoor
Het is niet de eerste keer dat Charleroi aan bod komt en het zal zonder twijfel ook de laatste keer niet zijn. De streek was ooit de industriële hotspot van België en wie wilde werken kon er ook nagenoeg meteen aan de slag. Of het nu in de metaalindustrie was of in één van de talrijke mijnen, er werd om arbeiders gesmeekt. De trein was het transportmiddel bij uitstek en zowel mens als materiaal maakte gretig gebruik van het ijzeren paard om van hot naar her te kunnen reizen. De SNCB / NMBS (De Belgische spoorwegen) investeerde dan ook fors in de infrastructuur rond Charleroi en in Roux (net buiten de stad van de carolo’s) werd een gigantisch onderhoudscentrum gebouwd. De toenmalige diesellocomotieven, stevige werkpaarden van het spoor, moesten immers permanent blijven rijden en daarvoor was een onderhoud een absolute vereiste.
Het depot van Roux werd een verlengde van het station van Charleroi. Wanneer nodig konden volledige treinstellen er binnen rijden voor een onderhoudsbeurt of een complete reiniging. In de gigantische gebouwen werd er 24/7 keihard gewerkt om het transport over het spoor zo optimaal mogelijk te laten verlopen. Ongeacht de werklust van iedereen die er aanwezig en ongeacht de booming business die de industrie via het spoor met zich meebracht, werd ook Roux het slachtoffer van de industriële evolutie. De zware industrie trok massaal naar het buitenland, waar mankracht goedkoper was en ook het personenvervoer per trein viel terug. Ook ecologisch ging de wereld erop vooruit en diesellocomotieven werden beetje per beetje gereduceerd tot relikwieën uit het verleden.
Nu enkel nog een herinnering aan het verleden
Voor zowat iedereen werd het duidelijk dat de het depot van Roux over het hoogtepunt heen was en dat modernisatie zich begon op te dringen. In het jaar 2000 werden de deuren er definitief dicht getrokken en konden werknemers zich installeren in een gloednieuw gebouw. Gedurende enkele jaren bleven er nog vele diesellocomotieven in het atelier staan, waardoor Roux al snel een magneet werd voor urbexers en zetelavonturiers. In 2006 begon de NMBS dan ook met het opruimen van de plaats, een actie die een einde kende in 2010. Sedert dat jaar zijn de gebouwen leeg en neemt de natuur stilaan de site over. Wie er heen wil voor de treinen is er aan voor de moeite maar wie nog wil proeven van de industriële glorie van weleer, zal er zeker zijn of haar gading vinden.
Foto’s in hoge resolutie zijn terug te vinden op onze facebookpagina. (klik)
