Mesrine: gangster voor de ene, volksheld voor de andere

mesrine-1
Jacques Mesrine: gangster of Robin Hood?

Was hij een moderne versie van Robin Hood of was hij een gangster pur sang? Wilde hij een statement maken of was hij puur op geld uit? Voor de overheid was het meer dan duidelijk en de public enemy nr 1 werd in 1979 in zijn wagen, met niet minder dan 20 kogels, geëxecuteerd. Uit het indrukwekkende palmares van Mesrine is er vooral 1 wapenfeit dat opvalt: de gijzeling van journalist en voormalig politieagent Tillier. Hij wordt ontvoerd, diep in grot opgesloten en krijgt er 3 kogels in zijn lijf. 

Over Mesrine is al veel geschreven en het einde is nog niet meteen in zicht. Voor heel wat mensen is en blijft hij de personificatie van het anti-establishment en krijgt hij zelfs een heldenstatus. Wat de cult literatuur errond ook mag schrijven, niemand kan eromheen het spoor van vernieling kijken dat de Franse gangster achterliet. 

Een journalist, een gijzeling en een grottencomplex

Hoewel hij aan de start niet meteen cameraschuw was (hij wist als geen ander hoe hij de publieke opinie moest bespelen) kreeg Mesrine, tijdens zijn criminele carrière van meer dan 20 jaar, wel een afkeer van de media. De pers, die hem ooit als vrijbuiter omschreef, begon hem meer en meer als gangster en zelfs terrorist te omschrijven. Interviews waren schaars maar toch bleven journalisten Mesrine achtervolgen, in de hoop een exclusief gesprek te hebben en al even exclusieve fotos van te man te maken. In september 1979 slaagt Frans journalist Jacques Tillier in zijn opzet: Mesrine staat hem een interview toe. 

mesrine-2
Wie goed zoekt, vindt nog steeds een ingang tot het grottencomplex

Het stond in de sterren geschreven maar toch trok Tillier naar de bossen van Senlis, waar hij al snel in de koffer van Mesrine terecht kwam. De journalist werd gegijzeld en kwam terecht, diep in de grotten van Verneuil en Halatte. Mesrine, die zich ondertussen ook al een stevige reputatie op gebied van ontvoeringen en losgeld had opgebouwd, wilde geen cent voor Tillier. De bedoeling was overduidelijk: een duidelijk signaal de wereld insturen dat Mesrine ongenaakbaar was. De journalist kreeg, point-blanc, een kogel in zijn rechterarm (zo kon hij geen onzin schrijven), een kogel in zijn kaak (zo kon hij geen onzin zeggen) en eentje in het been. Mesrine liet doodleuk weten dat hij hem in het been schoot, omdat hij er zin in had

olight-banner
Olight – don’t settle for less

Zowel vriend als vijand waren ervan overtuigd dat de laatste dagen van Tillier geteld waren maar als bij wonder kon hij, zwaargewond, ontsnappen. Het was zijn getuigenis die een speciale eenheid van de Franse Gendarmerie op het juiste spoor bracht. Op 2 november 1979 trok de eenheid een val op aan de buitenrand van Parijs. Toen Mesrine er, met zijn goudkleurige BMW, voorbij reed werd hij bestormd. Er werd 20 keer op de wagen geschoten waarvan 15 kogels in het lichaam van Mesrine terecht kwamen. 1 Gendarme trok het portier open en gaf de gangster een genadeschot in de nek

50 jaar oud, brandend actueel

mesrine-3
Lachend poseren bij de wagen en het lijk

De dood van Mesrine gaat tot op heden, in Frankrijk, nog steeds gebukt onder de nodige kritiek. Dat de ordediensten hard moesten optreden, daar bestaat geen twijfel over. Alleen vinden heel wat mensen dat de Gendarmerie zich hier compleet had laten gaan, waardoor ze niet beter waren dan Mesrine zelf. Ook werden er nadien honderden foto’s genomen, waar de ordediensten fier en breed lachend poseerden naast het lichaam van de gangster. (Doet ons wat denken aan Abu Ghraib).

De grotten waar Mesrine de journalist gevangen hield, bestaan nog steeds. Ze waren ook het decor voor de film die over de gangster werd gemaakt. Wie goed zoekt, in de bossen van Verneuil en Halatte gaat ze ook wel vinden. Een woord van waarschuwing is echter op zijn plaats. De hoofdingang van de grot werd ondertussen stevig dicht gemaakt en dit met een gegronde reden. In de bossen bovenop het grottencomplex werd een gloednieuw explosieven centrum gebouwd. Het wordt gebruikt voor het ontmantelen van vergeten oorlogstuig en het testen van nieuwe soorten knal stof. De grotten zijn het speelterrein geworden van bomkundigen die er zich volledig laten gaan. Je wil dus echt niet aanwezig zijn wanneer ze net dan op de knop drukken.