Zwitserland, de definitie van discretie
Het woord ‘bunker’ wordt veelal gelinkt aan oorlog en grootmachten zoals Amerika en Rusland. Toch zijn het niet de nucleaire grootmachten die de grootste, ondergrondse infrastructuur ter wereld hebben. Die eer gaat naar een land dat prat gaat op een absolute neutraliteit en een ijzersterk bankwezen. Zwitserland heeft meer dan voldoende bunkers om hun volledige bevolking te beschermen tegen een nucleaire aanval en houdt zelfs 94 ondergrondse ziekenhuizen operationeel!
De voorliefde voor de ondergrond begon in het land van bankiers en chocolade halverwege de jaren ‘60. De Koude Oorlog piekt en 2 wereldmachten zitten klaar met hun vinger op de knop, klaar om de andere helft van de planeet om te toveren tot een enorme parking. De toenmalige Zwitserse regering kwam tot de vaststelling dat neutraliteit geen bescherming bood tegen radioactiviteit. De Wet op de Civiele Bescherming werd in het leven geroepen, een wet die voor iedere staatsburger een plaats moest bieden in een nucleaire bunker. Onder Lucerne zit een complex met verschillende verdiepingen, waar niet minder dan 20.000 mensen kunnen schuilen mocht het ooit tot een nucleaire oorlog komen. Dergelijke installaties liggen verspreid over het gehele land en Zwitserland deed geen half werk want ook aan medische zorgen werd gedacht.
Plaatsen met een hoge bevolkingsdichtheid werden voorzien van ondergrondse ziekenhuizen. Het zijn volwaardige complexen waar zelfs operaties kunnen worden uitgevoerd. De 94 ziekenhuizen werden aangevuld met 248 kleinere posten, voornamelijk in de meer landelijke zones. Hoewel het, gelukkiglijk, nog nooit tot kernoorlog is gekomen en het enorme bunkernetwerk tot op heden eerder dienst doet als toeristische attractie dan daadwerkelijke schuilplaats, blijft Zwitserland het geheel wel onderhouden. In 2006 werd in het parlement geopperd dat dergelijke bouwsels niet meer van deze tijd zijn en ze misschien beter werden ontmanteld. Het voorstel werd met een riante meerderheid van tafel geveegd. Helaas bracht de vraag ook een bittere realiteit aan het licht. Hoewel de volledige infrastructuur operationeel wordt gehouden, is veel van het materiaal aftands en ronduit ouderwets. Zwitserland schakelde meteen een versnelling hoger en begon met de modernisering van het gros van de bunkers.
