Train to Busan, the new kid on the zombie-block

Zombies zijn hot, hype, helemaal in en blijkbaar iets waar onze Amerikaanse vrienden een monopoliepositie in hebben. Aan de andere kant van de planeet zit men echter niet stil en vanuit Zuid-Korea kregen Train to Busan voorgeschoteld. When Korea goes full-out zombie!

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik spreek helemaal geen Koreaans. Het schrok me initieel dan ook af om te kijken naar een film waarvan ik volledig afhankelijk zou zijn van de ondertiteling. (ik ben daarin nogal traditioneel) Het feit dat het onderwerp zombies waren, trok me dan uiteindelijk over de streep. Een goede keuze bleek al snel.

De verhaallijn kan op zich niet eenvoudiger zijn. Een zombie-outbreak, mensen zitten op de trein, rijden tot aan de laatste halte en worden ondertussen aan alle kanten aangevallen door bijtgrage ondoden. Op gebied van FX, bloed en goor kan Train to Busan niet tippen aan de grote broertjes zoals Walking Dead. Wie dus op zoek is naar een stevige portie bloed-bij-de-vleet is eraan voor de moeite. 

Niet de zombies maar de acteurs maken de film

Waar de film zich wel in kan gaan profileren, is de kracht van de acteurs. In slechts enkele tellen wordt je meegezogen in het verhaal, zelfs al begrijp je helemaal niets van de taal. Een mix van emotie, real-life-situaties en een heerlijke dosis actualiteit zorgen voor de lancering. De oersterke vertolking van de kleine Su-An is de kers op de taart.  Door niet mee te surfen op de hype van darmen, ledematen en andere ingewanden nam de regisseur een groot risico. Laat het net het ontbreken van dat alles zijn, die voor realistische zombies heeft gezorgd. 

Train to Busan (origineel uitgebracht onder de naam Busanhaeng) is beschikbaar op Netflix en een deel 2 staat in de startblokken. De film werd bedolven onder de prijzen en schopte het zelfs to Cannes. Helaas hebben ook de grote Amerikaanse broers al te kennen gegeven dat ze voor een remake gaan.

Check hier alvast de trailer