Gevangenissen. Het zijn gebouwen waar men, doorheen de band, eerder uit probeert te blijven. Vergeetputten waar de slechtsten onder ons worden ingegooid, hopend dat ze nooit meer buiten komen. Bewust IN diezelfde gevangenissen proberen te raken is dan weer niet alledaags, meer nog, eerder absurd. Maar voor Loos maken we graag een uitzondering.

prison-loos
De imposante gallerijen.

Prison H15, een binnenkomertje voor de mensen die actief zijn in het urbex-geheel, is de geheime codenaam. God weet waar die naam vandaan komt of wie ze als eerste heeft gebruikt, maar wanneer je fotoreeksen voorbij ziet komen met de naam H15, dan werden die genomen in ‘Le centre pénitentiaire de Lille-Loos’.  (zo halen we ook meteen de toorn van de urbex-wereld op ons dak) Een gevangenis die nooit echt als een gevangenis was bedoeld. De eerste stenen werden in 1146 gelegd om er de monniken van de Sistersijnse orde te huisvesten. Wat in de 19de eeuw werd gebruikt om de slechtsten onder de slechten te huisvesten, was oorspronkelijk een abdij.

Vanwege de unieke vorm, de ligging en allerlei politieke beslissingen, werd de gevangenis al snel het lievelingetje van het Franse gerecht, die er criminelen van over de gehele hexagoon heen stuurde. De levensomstandigheden waren er erbarmelijk, voor zowel gedetineerden als mensen die er werkten, en zowat iedereen zat er op elkaar gepakt. Eind 19de eeuw werd besloten om pal naast het complex, een nieuw complex te bouwen. Oorspronkelijk was het idee om er enkel vrouwen te huisvesten, maar de aanvoer van gevangenen was zo hoog, dat ook het nieuwe complex al snel tot de nok was gevuld.

Het was roeien met de riemen die er waren tot in oktober 2011, wanneer de deuren van het complex voor de laatste keer werden dicht getrokken. Een nieuwe, veilige en hypermoderne gevangenis werd geopend in Sequedin (op enkele kilometers van loos) en de afbraakwerken konden beginnen. In 2022 starten de bouwwerken van een nieuwe gevangenis, op de site van de oude abdij en in 2027 kunnen de eerste gedetineerden er alweer hun intrek nemen.

De trein die toen vertrok, was de laatste trein die Frankrijk verliet met bestemming ‘dood’.

Leuk, een leegstaande gevangenis. Het is eens iets anders maar ook niet meteen iets met een gigantische WOW-factor. Iets wat ons wel opviel, was de aanwezigheid van een verlaten spoorlijn net naast de terreinen van de gevangenis. Hoewel alles in de wijde omgeving in-rot was en werd gesloopt, werd de ongebruikte spoorlijn wel onderhouden. Bizar toch? We doken dan ook de geschiedenisboeken in en vonden al erg snel de reden.

 

prison-loos
De spoorlijn des doods.

Tijdens de 2de wereldoorlog was dergelijk complex van onschatbare waarde voor de Duitse bezetters. Ze konden er niet alleen criminelen huisvesten, maar ook iedereen die kritiek had op het regime of verdacht werd van verzet, kwam er terecht. Op 1 september 1944, toen de invasie van de geallieerden al volop aan de gang was, werden op het voorplein van de gevangenis de 900 laatste gedetineerden verzameld. Joden, zigeuners, verzetsstrijders of mensen waarvan de Gestapo dacht dat ze een gevaar voor het Rijk waren. De oorlog was verloren, maar een trein werd toch nog volgepropt met mensen. De trein vertrok, richting uitroeiingskampen en op 4 september werd de streek van Rijsel door de geallieerden bevrijd. De trein die toen vertrok, was de laatste trein die Frankrijk verliet met bestemming ‘dood’.

Voor de liefhebbers of avonturiers die er zelf heen willen, 2 kleine adviezen om in het achterhoofd te houden.
Het oudste gebouw, de voormalige abdij, is reeds volledig  gesloopt. Waar de gevangenis ooit stond, is nu niets meer dan een grote wildernis.
Het 2de gebouw staat er wel nog steeds, onaangeroerd en in een verdacht goede staat. (meestal worden leegstaande gebouwen geplunderd, gevandaliseerd en compleet gesloopt door marginalen) Niet alleen ligt het pal naast een administratief centrum van de penitentiaire dienst, nog steeds in gebruik, het wordt ook bewaakt door een agent met hond. Ieder uur gaat hij op ronde en echt vriendelijk zijn die mensen niet. Last but not least, een detail dat enigszins van belang is, heeft dit 2de gebouw een nieuwe functie gekregen. Frankrijk gaat gebukt onder de terreurdreiging en om de strijd daartegen aan te scherpen, worden de speciale eenheden van de politie en het leger permanent opgeleid. Het 2de gebouw werd volledig ingericht als opleidingscentrum, een centrum waar met scherp wordt geschoten en het gebruik van granaten niet wordt gemeden. Je gaat er maar foto’s aan het nemen zijn, wanneer die mensen aan het training beginnen.

Geniet dus van het verhaal, maak er geen deel van uit.

Meer foto’s zijn terug te vinden op onze facebookpagina. (klik)