Malogne is een ondergrondse sprookjeswereld

Wie goed zoekt zal in de streek rond Mons meer dan voldoende groen vinden om heerlijk uit te kunnen waaien. Een wandeling tussen de bomen is vaak het beste medicijn tegen de ziekte van de tijd: stress. Toch is het niet de oase van planten die ons in Mons het meest kon bekoren, wij trokken er heen voor een compleet andere wereld. Een wereld aan het oog onttrokken, een wereld waar chaos en structuur hand in hand gaan, de ondergrondse wereld van Malogne.

malogne-1
Er is wat klimwerk van toepassing

Het is een iet of wat poëtische introductie geweest maar dat mag best wel. Wie binnenstapt in het enorme gangenstelsel wordt er ondergedompeld in een landschap dat zo lijkt te zijn weggelopen uit een deel van de Lord of the Rings trilogie. Grote bogen, metershoge tunnels en water dat zich een weg heeft weten te banen tussen alles in. 

De realiteit is natuurlijk dat Malogne niet is ontstaan door dwergen en mythische wezens. Het is het resultaat van jarenlange mijnbouw waarvan de eerste activiteiten reeds in de 19de eeuw werden opgestart. De grond, rijk aan fosfaten, werd het speelterrein van verschillende mijnexploitaties die allen, verspreid over de volledige regio, hun eigen ding deden. Gaandeweg werden de tunnels langer waardoor meerdere sites plots in verbinding met elkaar kwamen te staan. Het verklaart meteen waarom, wanneer je door de tunnels wandelt, verschillende stijlen van mijnbouw gaat kunnen spotten. 

olight-banner
Olight – don’t settle for less

Het water is dan weer afkomstig uit nabijgelegen waterbekkens die 1 à 3 meter hoger liggen dan de mijnen zelf. Doorheen de jaren werden complete stukken dan ook gevuld met een helder blauw water

Geniet maar dan vanop afstand

malogne-2
Wie goed zoekt, treft er nog relikwieën aan

Het is verleidelijk om zelf op verkenning te gaan al moeten we hier ook een stevige waarschuwing meegeven. Toegang tot het tunnelsysteem is verboden en de zoektocht naar de ingang is niet meteen iets wat ik onervaren mensen zou aanbevelen. Volledige segmenten zijn ook hevig aangetast door de tand des tijds, waardoor complete delen van het plafond al naar beneden kwamen. Als laatste worden bepaalde delen van het complex opgeruimd door leden van een lokaal, historisch collectief. Zij beschikken over een eigen, veilige ingang en voeren ook regelmatig controles uit. Wie ze aantreffen in het labyrinth, wordt per definitie overhandigd aan de politie

Foto’s zijn terug te vinden op onze facebookpagina. (klik)