Het moet zo ongeveer 3 jaar geleden zijn dat ik de overstap maakte naar wandelschoenen. Ik had tot die tijd altijd maar beroep gedaan op sneakers en sportschoenen, ook voor lange tochten, Als ik 40km kon lopen met mijn sportsloffen, dan konden die perfect dienen voor wandeltochten ook. Dat was de denkwijze toen, een denkwijze die ik achter mij heb moeten laten. Sportschoenen dienen om te lopen, wie gaat klauteren, graven en kruipen moet zich gaan beroepen op stevig schoeisel, met een stevige zool en een helaas al even stevig prijskaartje.
3 jaar geleden weigerde ik dan ook diep in de geldbuidel te tasten, al was het maar vanwege het feit dat hij leger dan leeg was, en kocht ik mij de goedkoopste schoenen die ik kon vinden. Decathlon to the rescue, want voor net geen 20€ zaten mijn voeten stevig ingebonden. De commentaar liet niet lang op zich wachten, want wie o wie (die zichzelf au sérieux neemt) waagt het om met decathlon-producten op pad te gaan?
Vandaag, 3 jaar later, neem ik afscheid van diezelfde Decathlon schoenen. Tot op de naad versleten, maar nog steeds draagbaar. Een staaltje waar-voor-je-geld dat tot op heden nog niet geëvenaard werd. Tijd voor the next level, tijd om terug te keren naar het merk dat mijn voorkeur draagt bij het trailen, tijd voor Salomon!
Er zijn immers meer dan voldoende situaties waar men zich snel uit de voeten moet maken, al was het maar om pakweg traangas van de politie te ontwijken.
We gaan vaak nogal licht over de keuze van ons schoeisel. Sommigen focussen zich enkel op prijs (ik sla hier gigantisch mea culpa) en anderen gaan dan weer enkel over de looks. De functionaliteit van een schoen wordt meestal over het hoofd gezien. Hier was het vooral noodzakelijk om schoenen te hebben met een uitzonderlijke grip, een stevige omsluiting van de enkel MAAR moest die ook kunnen dienen om te lopen. Er zijn immers meer dan voldoende situaties waar men zich snel uit de voeten moet maken, al was het maar om pakweg traangas van de politie te ontwijken. Binnen mijn favoriete merk Salomon (ik ben een fan, sue me for it) viel het oog op de X Ultra 3.
De zool, met het gepatenteerde ‘Descent Control’ motief, zorgt ervoor dat we tijdens het klimmen, klauteren en vooral het afdalen grip blijven houden. Het midden-hoge lichaam van de schoen zorgt er dan weer voor dat de enkel mooi en stevig ingepakt zit, waardoor het risico op het omslaan de voet (en dus ook het scheuren van je ligamenten) wordt gereduceerd.
Maar wat mij vooral kon bekoren, is het feit dat de X Ultra 3 zich gedraagt als een steviger versie van de Speedcross trailrunning schoenen. Wanneer de situatie zich voordoet, dat een plotse sprint nodig blijkt te zijn, dan weet je dat je schoenen je alvast niet zullen hinderen.
Het nieuwe paar Salomon’s heeft ondertussen al meer dan 1 vuurproef doorstaan en hebben zich rond mijn voeten genesteld, als een paar comfortabele kousen. Hoewel de Decathlon-modellen ons niet echt hebben teleurgesteld, merken we wel dat Salomon lichtjaren voorsprong heeft. De investering is 6 maal hoger, maar uiteindelijk hebben we ook maar 2 voeten.
