George Stinney was de George Floyd van 1944
De recente dood van George Floyd bracht de thematiek van racisme opnieuw naar het voorfront. De videobeelden van het incident, waarbij de Afro-Amerikaanse man het leven liet, staan op ieders netvlies gebrand. Vooral in de Verenigde Staten is het al niet de eerste keer dat de huidskleur of afkomst van iemand bepalend is voor de straf maar 1 zaak uit 1944 beroert tot op heden nog steeds de gemoederen. Op 16 juni 1944 werd George Stinney Junior naar de elektrische stoel gebracht om te worden geëxecuteerd. George was op dat ogenblik slechts 14 jaar oud en onschuldig.
Het waren gruwelijke feiten die tot een even gruwelijke straf hebben geleid. In maart 1944 worden de lichamen van een 8-jarig en een 11-jarig meisje in een sloot teruggevonden. Het was een zaak dat het kleine dorp Alcolu, waar rassenonderscheid de norm was, volledig op z’n kop had gezet. De twee meisjes waren blank en werden vermoord teruggevonden in het zwarte deel van het dorp. Voor het gros van de bevolking was het dan ook duidelijk: een Afro-Amerikaan was verantwoordelijk voor de moord en het gerecht moest keihard optreden.
Onder enorme publieke druk arresteren 3 agenten, kort na de moord, George Stinney Junior. De 14-jarige knaap werd door getuigen gezien hoe hij de dag van de moord had gesproken met beide meisjes. Later zou blijken dat ze hem enkel hadden gevraagd waar ze een bepaald type bloemen konden vinden. Om het volk te kalmeren, want vooral de blanke bewoners wilden bloed zien, mishandelden de politieagenten de kleine knaap totdat hij overging tot bekentenissen. Zijn familie werd uit het dorp verdreven waardoor de tiener alleen moest verschijnen voor een rechtbank met een jury die alleen maar bestond uit blanke inwoners van het dorp. In minder dan een dag werd hij ter dood veroordeeld.
14 jaar oud, onschuldig en zwart. Hij moest sterven!
George nam op 16 juni plaats op de elektrische stoel, een toestel dat was voorzien om volwassenen te executeren. Hij moest op een bijbel gaan zitten om hoog genoeg te raken en ook de helm, waarmee de stroom door het lichaam wordt gepompt, was te groot. Uiteindelijk moest met 3 keer herbeginnen omdat de kleine George niet goed paste in het toestel. Zijn doodsstrijd was lang en gruwelijk maar de bevolking was tevreden.
Pas in 2013 werd het dossier opnieuw van onder het stof gehaald. Een nieuw onderzoek bracht de hallucinante waarheid aan het licht. George bekende een misdaad nadat politieagenten hem onophoudelijk sloegen. Later verklaarden diezelfde agenten dat George officieel had toegegeven dat hij de dader was maar in het dossier was van die bekentenis geen spoor terug te vinden. Er was, behalve de verklaring van de agenten in kwestie, ook geen enkel bewijs dat George beide moorden op zijn geweten had. Als kers op de taart kreeg George een advocaat toegewezen die geen “zwarte” wilde verdedigen. Zijn raadsman ging akkoord met alle beschuldigingen en de strafmaat zonder ook maar 1 keer protest aan te tekenen. Forensisch onderzoek toonde aan dat beide meisjes met een erg zwaar voorwerp op het hoofd werden geslagen, een voorwerp dat de kleine George niet eens kon dragen. In 2014 werd George dan ook vrijgesproken en onschuldig verklaard, een magere troost voor een kind dat 70 jaar eerder op een gruwelijke manier om het leven werd gebracht.