Wanneer ik de naam Dmitry Glukhovsky in de mond neem, dan bestaat de kans dat de woorden ‘wodka’ en ‘kozak’ door de gedachten flitsen (literatuur-liefhebbers, gelieve me dit moment even te gunnen). Vooral bij de jeugd is het vermelden van de naam Dmitry zowat hetzelfde als het citeren van het Chinese alfabet. Als ik echter het woord ‘Metro’ laat vallen, dan worden de oren wel gespitst.
Metro, voor velen een videogame. Correctie, 2 videogames en een derde (ambitieuze) project die ons binnenkort zal overvallen. Een FPS in een apocalyptische wereld, de tunnels van de Russische metro, radioactiviteit overal, … samengevat : de wereld is naar de knoppen en de mensen moeten zich ondergronds maar zien te behelpen. De gaming wereld kijkt uit naar de release van de laatste titel in de reeks, Metro:EXODUS en we bekennen dat we onze kerstboom ook wel zouden laten staan enkel en alleen om dat pakje eronder te kunnen leggen.
Wat heel wat minder mensen weten, is dat de Metro-reeks gebaseerd is op de gelijknamige boekenreeks van de geniale Glukhovsky. Ik gebruik zelden tot nooit superlatieven, wanneer ik over mensen spreek, maar voor Glukhovsky wordt met veel plezier een uitzondering gemaakt. Schrijver en journalist, Russische en vooral avontuurlijke roots.
het zou jammer zijn mochten de Metro-boeken plots de status van handleiding krijgen.
In 2002 brengt hij het revolutionaire boek “Metro 2033” op de markt. Revolutionair vanwege niet alleen het verhaal, maar ook vanwege de manier waarop hij de zaken heeft aangepakt. Metro 2033 volgt Artyom, een van de overlevers van een totale, nucleaire oorlog. De oorlog heeft het aardoppervlak volledig onbewoonbaar gemaakt en in Moskou zijn enkel de mensen die toevlucht vonden in de Metro, gespaard gebleven. De manier waarop Dmitry de nucleaire apocalypse en vooral de gevolgen ervan beschrijft, zijn ronduit uniek. Het is sci-fi, maar het is bijna voelbaar echt. In tijden waar grootmachten elkaar voortdurend bedreigen, toont de Metro-reeks een beeld van wat zou kunnen zijn, mocht iemand ooit op de knop duwen.
Glukhovsky besloot ook zijn eerste Metro-boek gratis ter beschikking te stellen. Wie het wilde lezen, kon hem gratis downloaden op zijn site. Het werd een instant-succes, een succes die ertoe heeft geleid dat uitgeverijen wereldwijd de boeken ook in printvorm op de markt hebben gebracht.
In de daaropvolgende jaren bracht Glukhovsky ook “Metro 2034” en “Metro 2035” die respectievelijk verder gaan daar waar 2033 was gestopt en zelfs (spoiler alert) ontdekken dat er nog steeds leven aan het oppervlak is.
De boekenreeks werd omgezet in een reeks videogames en werd zelfs als basis voor enkele films gebruikt. Ondertussen zijn, alles samen, al meer dan 3 miljoen Metro-titels over de toonbank gegaan.
De Metro-boeken zijn een must-have voor iedere lezer en voor iedereen die een (ongezonde) passie heeft gevonden in het apocalyptische. We kunnen alleen maar hopen dat het bij Sci-Fi blijft, want de wereld blijft veranderen … het zou jammer zijn mochten de Metro-boeken plots de status van handleiding krijgen.
Thumbs up voor de uitgeverij Glagoslav Publications, die ons de review-exemplaren ter beschikking stelde.
